Zanim zdecydujesz się na psa

psów nieokreślonego pochodzenia, kundli lub mieszańców. W Anglii, kolebce wielu ras i wystaw kynologicznych, istnieje podział psów na: thoroughbred ? psy będące potomkami rodowodowych rodziców tej samej rasy, czyli psy rasow

Zanim zdecydujesz się na psa

Psy nierasowe

Między mieszańcem (wielorasowcem) a kundlem istnieje wyraźne rozgraniczenie. Mieszaniec jest wynikiem skrzyżowania dwóch odrębnych ras. Kundel natomiast jest potomkiem psów nieokreślonego pochodzenia, kundli lub mieszańców.

W Anglii, kolebce wielu ras i wystaw kynologicznych, istnieje podział psów na:

thoroughbred ? psy będące potomkami rodowodowych rodziców tej samej rasy, czyli psy rasowe (pod warunkiem, że rodzice mieli uprawnienia hodowlane)
inter-bred ? psy określane tym mianem to potomstwo psów tego samego typu, ale różnych ras np. charta afrykańskiego i charta węgierskiego
cross-bred ? nazwa mieszańców pochodzących od rasowych rodziców innej rasy i typu, np. potomek dobermana i wyżła niemieckiego długowłosego
half-bred ? psy będące efektem skrzyżowania się psa rasowego (rodowodowego) z nierasowym
mongrel ? psy będące potomkami nierasowych rodziców.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_nierasowy


Problemy ze szczeniakiem

Psy, szczególnie w okresie szczenięcym, potrafią sprawiać właścicielowi naprawdę wiele problemów. Jednym z najczęściej spotykanych kłopotów, o których wspominają posiadacze psów jest to, że kilkumiesięczny szczeniak bardzo chętnie szarpie buty czy inne przedmioty należące do właściciela. Wraz z wiekiem pieska uszkodzenia, które powstają w takich rzeczach są coraz większe a niejednokrotnie pies może całkowicie uszkodzić jakiś przedmiot. Jak się przede tym uchronić? Przede wszystkim, warto zapewnić psu odpowiednią ilość rozrywki w ciągu dnia. Jeśli tylko mamy chwilę, warto wybrać się z nim na spacer i zmęczyć go poprzez intensywną tresurę. W takim przypadku możemy być pewni, że pies będzie zmęczony i nie w głowie mu będą psoty w domu.


Wścieklizna - leczenie

Do dzisiaj nieznany jest lek przeciwko wściekliźnie. Jeśli nie wystąpiły objawy choroby, podejmuje się próbę zastosowania uodpornienia bierno-czynnego, polegającego na podaniu antytoksyny i serii szczepionek podawanych w mięsień naramienny lub podskórnie (dawniej szczepionkę podawano w mięsień brzucha ze względu na specyficzne ukrwienie ? nie stosuje się już tej metody). Uodpornienie uzyskane na drodze biernej chroni chorego do momentu uzyskania odporności czynnej. Chorym szczepionym wcześniej nie podaje się surowicy. Czynne uodpornienie organizmu możliwe jest dzięki długiemu okresowi wylęgania. Chorego człowieka, u którego wystąpiły objawy, izoluje się głównie w celu zapewnienia mu spokoju; stosuje się leczenie objawowe. Dotychczas (2015) odnotowano zaledwie kilka przypadków wyzdrowienia chorych ludzi, u których pojawiły się symptomy choroby. Pierwsze takie przypadki dotyczyły zachorowań, do których doszło mimo zastosowania szczepionki. W 2004 roku udało się uratować pierwszego pacjenta, który zachorował na wściekliznę i nie był zaszczepiony: była to 15-letnia Jeanna Giese, ugryziona i zakażona przez nietoperza4. Zastosowano wobec niej schemat leczenia (wprowadzenie pacjentki w śpiączkę i podawanie leków przeciwwirusowych), który nazwano protokołem Milwaukee. Próby wyleczenia innych pacjentów tą samą metodą zakończyły się jak dotąd sukcesem jedynie w jednym wypadku. Zwierzęta zwykle się usypia, w Polsce obowiązuje całkowity zakaz leczenia zwierząt podejrzanych o wściekliznę5.


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%9Bcieklizna



© 2019 http://lgd.org.pl/